Ο Αλισσός, είναι ένα χωριό του δημοτικού διαμερίσματος Δύμης, που υπάγεται στον Δημο Δυτικής Αχαΐας και βρίσκεται 3 χιλιόμετρα ανατολικά από την κωμόπολη της Κάτω Αχαΐας καθώς και 17 χιλιόμετρα νοτιοδυτικά από την πρωτεύουσα του νομό Αχαΐας, την Πάτρα. Η παραλία του Αλισσού βρέχεται από τον Πατραϊκό κόλπο. Η κοινότητα του Αλισσού αποτελείται από τους οικισμούς:
- Αλισσός
- Καμενίτσα
- Παραλία Αλισσού
- Προφύτης Ελυσσαίος
Ο Αλισσός βρίσκεται σε σημείο απ' όπου περνά η Εθνική Οδός Πατρών - Πύργου, καθώς και το Εθνικό Σιδηροδρομικό δίκτυο. Επίσης είναι σε ένα κομβικό σημείο, και ιδιαίτερα αρεστό σε όσους τουρίστες από το εξωτερικό επισκέπτονται την Ελλάδα μέσω του Λιμανιού της Πάτρας. Αυτό γιατί εύκολα μέσα σε λίγες ώρες μπορείς να βρίσκεσαι, σε Αθήνα, Καλαμάτα, Καλάβρυτα, Αρχαία Ολυμπία, Επτάνησα, καθώς επίσης μέσω της γέφυρας Ρίου - Αντίριου, είναι δυνατή και η εύκολη πρόσβαση στην Στερεά Ελλάδα.
.jpg)
Ιστορία
Ο Αλισσός ήταν γνωστός ως Λισσαρέα (Lisarea) ή Λησαρέα (Lisaria), La Lisarée στα γαλλικά, κατά την περίοδο της Φραγκοκρατίας στα τέλη του Μεσσαίωνα. Σύμφωνα με "Το χρονικό του Μωρέως", ήταν φέουδο της Βαρονίας της Άκοβας, που πραγματοποιήθηκε στα τέλη του 1270 μ.Χ. από την Μαργαρίτα του Λισσαρέα ( Μargaret of Lisarea ή Jeanne), εξαδέλφη του Walter of Rosières, Βαρόνου της Άκοβας. Η Μαργαρίτα του Λισσαρέα παντρεύτηκε τον Geoffrey II of Briel. Στη συνέχεια η κόρη τους, Ελένη, κληρονόμησε το φέουδο, μαζί με τον σύζυγό της Vilain II of Aulnay, Βαρόνο της Αρκαδίας. Η Lisarea εξαφανίζεται στη συνέχεια, μέχρι περίπου το 1377, όπου και περνά στα χέρια του Centurione I Zaccaria, ενός ισχυρού ευγενή της περιοχής, ο οποίος κατείχε και τον τίτλο Μεγάλος Αστυφύλακας, όπως επίσης ο πατέρας του ήταν ο Martino Zaccaria, Βαρόνος της Χαλανδρίτσας.